Είσαστε έτοιμοι να κάνετε πιο ανάλαφρη τη ζωή σας;

Καλό Καλοκαίρι!

Υπερβολικά πολλά αποκτήματα, σχέσεις, δραστηριότητες… Το «περιττό» σάς κατακλύζει; Πώς θα το αντιμετωπίσετε; Αυτό το τεστ σας δίνει την ευκαιρία να αναλογιστείτε με ποιον τρόπο έχετε ίσως υπερφορτώσει κάποιους τομείς της ζωής σας ή έχετε αφεθεί να υπερφορτωθείτε εσείς οι ίδιοι.

Από τον Christophe André, Ψυχίατρο & Ψυχοθεραπευτή

————————————————————————————————————-

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Ερωτήσεις 1 έως 5:

Αριθμός : ____________

Από 0 μέχρι 3 : η έννοια του «περιττού» δε σας προκαλεί πόνο. Ακόμη κι αν το περιττό σάς κατακλύζει σε κάποιους τομείς της ζωής σας, αυτό δε φαίνεται να επηρεάζει τη γενικότερη ισορροπία σας. Παρ’ όλα αυτά διαβάστε τις συμβουλές που δίνονται παρακάτω και που αναφέρονται στο δικό σας προφίλ. Ίσως πάρετε κάποιες ιδέες: η πρόληψη, άλλωστε, είναι η καλύτερη θεραπεία.

Από 4 μέχρι 6 : ο υπαρξιακός πόνος είναι αξιοσημείωτος. Κάποιοι δείκτες άναψαν κόκκινο: ίσως θα έπρεπε να ακολουθήσετε μια θεραπεία ανακούφισης..Δείτε παρακάτω σε ποιον τομέα θα μπορούσε αυτή να εφαρμοστεί.

Από 7 μέχρι 10 : ο υπαρξιακός πόνος είναι σημαντικός. Είναι επιτακτική μια αναθεώρηση του τρόπου ζωής σας, πριν να φτάσουν στο μη περαιτέρω η υγεία και η ισορροπία σας εξαιτίας όλων αυτών των περιττών που σας βαραίνουν.

Ερωτήσεις 6 έως 15:

Περισσότερα Υπερβολικά πολλά αποκτήματα;

Αυτό που σας πνίγει είναι τα υπερβολικά πολλά πράγματα, αντικείμενα, αγαθά. Υλιστής/-τρια; Ίσως συναισθηματικός τύπος, υπερβολικά δεμένος με την ιστορία που κουβαλάνε τα αντικείμενα: πώς να πετάξετε αυτές τις παιδικές ζωγραφιές, αυτό το παλιό δώρο ενός αγαπημένου φίλου; Ίσως ακόμα και λίγο αγχώδης: πώς να ξέρετε εκ των προτέρων ότι αυτό που πετάτε δε θα σας χρειαστεί μελλοντικά; Ίσως -όπως όλος ο κόσμος- θύμα της καταναλωτικής κοινωνίας: επειδή δεν μπορείτε να πάρετε αποστάσεις, είσαστε συχνά επιρρεπείς στα κόλπα της διαφήμισης… Ίσως, τέλος, θύμα της ίδιας σας της απόλαυσης: είναι τόσο ευχάριστο να κάνετε αγορές! Όμως αυτή η συσσώρευση αγαθών απαιτεί επαγρύπνηση και οξυδέρκεια, εφόσον εμπεριέχει και μειονεκτήματα: αυτό που αρχικά ήταν επιλογή –το να μη στερούμαι– μπορεί να μετατραπεί σε αντανακλαστικό και εξάρτηση. Αυτό που ήταν περιστασιακό γίνεται συνήθεια. Και αυτό που ήταν συνειδητό καταλήγει σχεδόν ασυνείδητο: η απόκτηση αγαθών μπορεί, στην ακραία της μορφή, να μας κάνει να αποφεύγουμε να σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας, για τις πραγματικές μας ανάγκες.

Τρόποι αντιμετώπισης: κρατήστε κριτική στάση απέναντι στα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα των υλικών αγαθών. Τα πλεονεκτήματά τους: είναι εφαλτήρια για την απόλαυση και την ευτυχία, πράγμα που σημαίνει ήδη πολλά. Τα μειονεκτήματά τους: από απλά μέσα τείνουν να γίνουν στόχοι. Εξ ου και το ενδιαφέρον για θεραπείες «αδειάσματος», «δίαιτας» και «νηστείας» όσον αφορά τα υλικά αγαθά: πετάω, δίνω, βγαίνω χωρίς να ψωνίσω, ταξιδεύω χωρίς να αγοράσω και να φέρω κάτι πίσω. Καθώς και το ενδιαφέρον για μια αποστασιοποιημένη στάση απέναντι στην αγοραστική πράξη: χρειάζομαι πραγματικά αυτό το αντικείμενο; Μπορώ να ικανοποιήσω αυτή την ανάγκη χωρίς να το αγοράσω; Σύμφωνα με μια μελέτη πάνω στην έννοια της ευτυχίας, όταν οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να μιλήσουν για τις ωραιότερες αναμνήσεις τους αρκετό καιρό μετά από κάποιο γεγονός, αυτές εξακολουθούσαν να αφορούν στιγμές δράσης ή μοιράσματος, και όχι στιγμές απόκτησης υλικών αγαθών. Η μνήμη μας δεν κάνει λάθος: το να είμαστε μας κάνει πιο ευτυχισμένους από το να έχουμε.

Περισσότερα : Υπερβολικά πολλές σχέσεις;

Η πληθώρα που σας απειλεί έχει φιλικό πρόσωπο: είναι η υπερβολή σε δεσμούς και κοινωνικές σχέσεις. Κάθε είδους ανταλλαγές σας δίνουν χαρά: πάρτι, συγκεντρώσεις, κοινωνική δικτύωση, SMS… Έχετε ανάγκη σχέσεις όλων των τύπων: επιφανειακές γνωριμίες, συντροφικές ή συναδελφικές σχέσεις, πραγματικές φιλίες. Αυτό όμως απαιτεί χρόνο, ενέργεια, τρώει χρόνο από άλλες δραστηριότητες και μπορεί, παραδόξως, να σας απομακρύνει από την αρχική σας επιδίωξη, μετατρέποντας τους άλλους σε πρόσωπα φορτικά. Αν μια πρόσκληση σας προκαλεί κούραση, μια τηλεφωνική κλήση σας θυμώνει, αυτό σημαίνει ότι ίσως έχτε πάθει οβερντόουζ σχέσεων. Αν αισθάνεστε ότι οι συζητήσεις που κάνετε είναι συχνά υπερβολικά επιφανειακές, αυτό ίσως να σημαίνει ότι πρέπει να βάλετε τάξη στις σχέσεις σας.

Τρόποι αντιμετώπισης: αφού ο χρόνος σας δεν είναι δυνατό να επεκταθεί, τότε θα πρέπει να επιλέξετε. Και επιλέγω σημαίνει διαγράφω. Παρ’ όλα αυτά, εφόσον κάθε συνάντηση μπορεί να είναι εποικοδομητική, γι’ αυτό ακριβώς και δε θέλετε να κάνετε επιλογή. Πρέπει να αναρωτηθείτε: σε ποιους οφείλω ένα μίνιμουμ χρόνου και προσοχής; Ποιοι με τρέφουν διανοητικά, συναισθηματικά, μου προσφέρουν ηρεμία, αγάπη, χιούμορ, διάθεση να ανακαλύψω καινούρια πράγματα; Έχω στη διάθεσή μου αρκετές στιγμές μοναξιάς. Αυτές οι ερωτήσεις θα σας μάθουν να λέτε «όχι» σε αιτήματα ή προσκλήσεις, όπως επίσης και να αποδεχτείτε ότι κάποιες σχέσεις εξελίσσονται, αλλάζουν, πεθαίνουν. Το να είμαι ευγενικός δε σημαίνει ότι είμαι συνέχεια διαθέσιμος: ίσως σας είναι απαραίτητο να «την κάνετε με ελαφρά», με το να αποσυνδεθείτε από Facebook, MSN, Skype κτλ.

Περισσότερα : Υπερβολικά πολλές δραστηριότητες;

Αν υπάρχει μια υπερβολή στη ζωή σας που σας απειλεί, αυτή είναι η εξής: έχετε αναλάβει υπερβολικά πολλές μεγάλες δεσμεύσεις ή μικρότερες δράσεις, έχετε γεμίσει υπερβολικά πολύ το πρόγραμμά σας με χίλια δυο πράγματα και πηγαίνετε από το ένα στο άλλο χωρίς να έχετε χρόνο να σκεφτείτε ή να αποστασιοποιηθείτε. Δεν πρόκειται απαραίτητα για παθολογική υπερδραστηριότητα. Αυτό μπορεί να συνδέεται με την προσπάθεια καταπολέμησης του άγχους: το να δραστηριοποιούμαι μου επιτρέπει να μην σκέφτομαι πολύ. Μπορεί ακόμα να αφορά και ένα πρόβλημα αυτοεκτίμησης: συγχέουμε την έννοια της αξίας με αυτή της επίδοσης και έτσι αισθανόμαστε την ανάγκη να καθησυχάσουμε τον εαυτό μας συσσωρεύοντας αποδείξεις της ενεργητικότητάς μας. Αυτό, παραδόξως, μπορεί να καταδείξει μια παθητική στάση: αντλούμε ικανοποίηση με το να αντεπεξερχόμαστε στις απαιτήσεις και, λίγο ταλέντο ή έμφυτο χάρισμα αν διαθέτουμε, αυτές οι απαιτήσεις ολοένα και θα αυξάνονται… Το να υπερ-επενδύουμε στη δράση εμπεριέχει μειονεκτήματα, με κυριότερο το ότι ξεχνάμε τις προτεραιότητες της ζωής. Η δουλειά πρέπει να μας δίνει τη δυνατότητα μιας συχνής και ευτυχισμένης ξεκούρασης και όχι να μας αναγκάζει να την αναβάλλουμε συνεχώς. Τα χόμπι πρέπει να μας παρέχουν ευεξία και όχι να την εμποδίζουν μέσω μιας «ορθολογικοποίησης» του ελεύθερου χρόνου: Κυριακή: 9-10 τζόγκινγκ, 10-11 κηπουρική κτλ. Το να προσθέτουμε ευχαρίστηση στην ευχαρίστηση μπορεί να καταλήξει δυσάρεστο!

Τρόποι αντιμετώπισης: πρέπει επειγόντως να ξαναμάθετε να μένετε άπραγοι! Στον καναπέ, αντί να διαβάζετε ένα περιοδικό, κοιτάξτε το ταβάνι ή έναν πίνακα ζωγραφικής. Στο αυτοκίνητο, αντί να ακούτε ραδιόφωνο, αφήστε τις σκέψεις σας ελεύθερες. Περπατώντας, αντί να μιλάτε στο τηλέφωνο, κοιτάξτε τους άλλους ή τον ουρανό. Όταν έρχονται φίλοι στο σπίτι, αντί να περνάτε τον χρόνο σας γεμίζοντας ποτήρια, συγκεντρωθείτε στη συζήτηση. Στη δουλειά, βγάλτε το τηλέφωνο από την πρίζα, απλώστε τα πόδια πάνω στο γραφείο και σκεφτείτε πάνω στη δουλειά σας αποστασιοποιούμενοι. Επειδή η ευεξία, η δημιουργικότητα και η αποτελεσματικότητα δεν αντέχουν τις πολιτικές «μείωσης της ισχνής προσφοράς» που δεν αφήνει χώρο σε διαλείμματα και χάσιμο χρόνου. Και θέλετε να είσαστε αποτελεσματικοί, έτσι δεν είναι;

Πηγή: Psychologies (Hors-série)
          (Ιούλιος-Αύγουστος 2011)

Μετάφραση: Κυριακή Κάσση