1. Οι καλεσμένοι σας φτάνουν τη στιγμή που τσακώνεστε άγρια με τον/τη σύντροφό σας:

■ Κάνετε σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
▲ Προσποιείστε ότι είσαστε μες στην καλή χαρά, ακόμα και με τον/τη σύντροφό σας.
● Συνεχίζετε τον καβγά.
♦ Συνεχίζετε τον καβγά όταν θα έχουν φύγει οι καλεσμένοι σας.

2. Ένας/Μία συνάδελφος πήρε -άδικα- την προαγωγή που περιμένατε:

▲ Τον/Τη συγχαίρετε.
■ Κλείνεστε στο γραφείο σας και τον/την αποφεύγετε για μια εβδομάδα.
♦ Δεν λέτε τίποτα και δεν αλλάζετε τη στάση σας.
● Τον/Την πιάνετε και του/της λέτε αυτό που σκέφτεστε χωρίς περιστροφές.

3. Στις διακοπές, όλη η παρέα αποφασίζει ξαφνικά να βγάλει τα μαγιό και να βουτήξει στην πισίνα. Αυτή η ιδέα δε σας ενθουσιάζει:

● Δε συμμετέχετε και θεωρείτε τους υπόλοιπους επιδειξίες.
▲ Βουτάτε πρώτος/-η και καλύτερος/-η, παροτρύνοντας και τους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο.
♦ Βουτάτε φορώντας το μαγιό σας.
■ Προφασίζεστε ότι έχετε δουλειά.

4. Είσαστε ερωτευμένος/-η:

♦ Προσπαθείτε να εκφράσετε με ειλικρίνεια τα συναισθήματά σας στο άτομο που σας ενδιαφέρει.
■ Του/Της εκφράζετε τα συναισθήματά σας σε ένα μακροσκελές γράμμα.
▲ Του/Της το δίνετε να το καταλάβει με μισόλογα.
● Του/Της κάνετε μια χιουμοριστική ερωτική εξομολόγηση μπροστά σε όλους.

5. Αν, όταν ήσασταν παιδί, τύχαινε να σας χαστουκίσουν, πώς αντιδρούσατε;

■ Σκύβατε το κεφάλι και τρέχατε να κρυφτείτε στο δωμάτιό σας.
▲ Απαντούσατε: «Ούτε που το κατάλαβα!»
● Διαμαρτυρόσασταν ότι είναι απαράδεκτη μια τέτοια συμπεριφορά σε παιδιά.
♦ Σκεφτόσασταν ότι είναι άδικο.

6. Τι κάνετε όταν στο αυτοκίνητο όπου επιβαίνετε ο/η οδηγός τρέχει υπερβολικά;

▲ Τον/Τη ρωτάτε ευγενικά πόσα «πιάνει» το αυτοκίνητό του.
■ Προσπαθείτε να κάνετε ασκήσεις κοιλιακής αναπνοής για να χαλαρώσετε περιμένοντας το …τρακάρισμα.
♦ Του/Της ζητάτε να ελαττώσει ταχύτητα.
● Τον/Τη ρωτάτε τι δεν πάει καλά στη σεξουαλική του ζωή.

7. Για να είσαι αρχηγός χρειάζεται:

♦ Αυθεντικότητα.
● Αυτοεκτίμηση.
▲ Αυτοέλεγχος.
■ Ομαδικό πνεύμα.

8. Στη διάρκεια ενός δείπνου, σας βάζουν να καθίσετε δίπλα σε ένα σημαίνον πρόσωπο. Τι σκέφτεστε;

▲ «Πώς να τον/την κάνω να γελάσει;»
■ «Πώς δε θα τον/την κάνω να βαρεθεί;»
♦ «Φρόντισε να μην τον/την φέρεις σε δύσκολη θέση!»
● «Πώς να τον/την εντυπωσιάσω;»

9. Ο προϊστάμενός σας σας συγχαίρει που φέρατε εις πέρας μια δύσκολη αποστολή. Τι απαντάτε;

♦ «Τα καλά σας λόγια μου δίνουν χαρά.»
■ «Τη δουλειά μου έκανα.»
● «Είναι αλήθεια πως δεν ήταν εύκολο.»
▲ «Πρέπει επίσης να συγχαρούμε και όλη την ομάδα.»

10. Η συναισθηματική σας ζωή όταν ήσασταν έφηβος/-η:

▲ Σας ενδιέφερε περισσότερο η παρέα των φίλων σας παρά το φλερτ.
● Είχατε αρκετές «περιπετειούλες» και κάνατε πολύ κόσμο να είναι «στα πατώματα».
■ Η πρώτη σας σεξουαλική επαφή άργησε σε σχέση με εκείνη των φίλων σας· ήσασταν πολύ ρομαντικός/-ή.
♦ Στόχος σας ήταν: «Πρέπει να είσαι: 1. συμπαθητικός/-ή, 2. χαρούμενος/-η, 3. αστείος/-α».

___________________________________________________________

Καταμέτρηση βαθμών:

Προσθέστε τα ● ■ ▲ και ♦ και, βάσει της πλειοψηφίας που προκύπτει, διαβάστε παρακάτω την ανάλυση του προφίλ που σας αντιστοιχεί.

Περισσότερα ■

«Δεν τολμώ να είμαι ο εαυτός μου»: Το καταπιεσμένο εγώ

Δυσκολεύεστε κάπως να είστε ο εαυτός σας. Στόχος σας είναι να «χτίζετε» την προσωπικότητά σας και να εξελίσσεστε χωρίς να επισκιάζετε τους άλλους, χωρίς διενέξεις και εντάσεις. Θέλετε να εκφράζεστε χωρίς να παίρνετε ρίσκα. Αλλά, μιας και αυτό δεν είναι δυνατό, συχνά προτιμάτε να εγκαταλείπετε τις προσπάθειες. Βεβαίως, αυτή δεν είναι πάντα μια απόλυτα συνειδητή ενέργεια, αλλά όταν την αναλογίζεστε, όταν κάνετε τον απολογισμό σας, συνειδητοποιείτε μια μέρα ότι διαγράψατε μονομιάς πολλές από τις ανάγκες, τις προσδοκίες, τα όνειρά και τις επιθυμίες σας… Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι όλα αρνητικά: αυτή η στάση σάς επέτρεψε να αναπτύξετε την ικανότητα να ακούτε με προσοχή τους άλλους, να δείχνετε ενσυναίσθηση, να δείχνετε σεβασμό, να μη γίνεστε φορτικός στους άλλους ή να μην τους στενοχωρείτε. Αυτό σας κάνει ευχάριστους στη συναναστροφή και σας δίνει τη δυνατότητα να ενσωματώνεστε χωρίς προβλήματα σε ομάδες.

Αυτό όμως κρύβει από πίσω πολλή αυταπάρνηση, θλίψη και απογοήτευση. Και ίσως, επίσης, το κόστος να είναι μια κάπως συγκεχυμένη εικόνα του εαυτού σας: κάποιοι πιθανόν να σας θεωρούν «άοσμους», αφού δεν είστε καθόλου εκφραστικοί. Ακόμα κι εσείς οι ίδιοι μπορεί να αισθάνεστε πότε πότε κάπως υποτιμημένοι ή κακόκεφοι.

Αφήστε τον εαυτό σας να εκφραστεί περισσότερο! Κάποιες φορές είναι απαραίτητο να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να προκαλεί στενοχώρια, ενόχληση, ματαίωση στους άλλους, αν κάτι τέτοιο διευκολύνει την ίδια μας την ύπαρξή. Δώστε στους άλλους να καταλάβουν ότι και εσείς έχετε πεποιθήσεις, συναισθήματα, ανάγκες. Μια παροδική ένταση είναι μερικές φορές το κόστος που καλούμαστε να πληρώσουμε, ώστε να γίνουμε κατανοητοί… Και να είστε σίγουροι ότι αυτό θα σας το συγχωρέσουν πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο φαντάζεστε.

Περισσότερα ●

«Προσποιούμαι πως είμαι ο εαυτός μου»: Το επίπλαστο εγώ

Δεν είστε πραγματικά ο εαυτός σας. Βεβαίως, επιφανειακά όλα πάνε καλά, αφού έχετε την ικανότητα να προσποιείστε και να ξεγελάτε τους άλλους. Δεν το κάνετε επίτηδες, με σκοπό να εξαπατήσετε τον άλλο, αλλά είναι κάτι σαν αντανακλαστικό για να ανταποκρίνεστε στην εικόνα που οι άλλοι έχουν για σας. Στις περιόδους «κρίσης», δηλ. συνειδητοποίησης, αντιλαμβάνεστε ότι τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα απ’ ό,τι προσλαμβάνει ο περίγυρός σας· ότι ακόμα και μέσα στις φαντασιώσεις ή τις υπερβολές σας, έχετε πάντα -λιγότερο ή περισσότερο- τον έλεγχο της εικόνας σας και αυτού που δείχνετε ότι είστε. Αυτό σας δίνει τη δυνατότητα να προσαρμόζεστε εύκολα σε όλα τα περιβάλλοντα, να κερδίζετε την εκτίμηση των άλλων, να γίνεστε αποδεκτός και να είστε αποτελεσματικός. Συχνά κατακτάτε τους στόχους σας, και θεωρείστε ιδιαίτερα γοητευτικοί.

Αλλά μετά από λίγο κινδυνεύετε να μην ξέρετε πια ποιος πραγματικά είστε και τι είναι αυτό που ειλικρινά προσδοκάτε. Δέσμιοι της εικόνας σας; Οι ψυχολόγοι κάνουν λόγο για « ψευδή εαυτό*». Υπάρχει επιπλέον ο κίνδυνος να φανείτε ρηχοί και μονοδιάστατοι, δίνοντας μάλιστα την εντύπωση ότι δεν μπορεί κάποιος να βασιστεί στην άποψή σας. Εκτός αυτού όμως υπάρχει ένας ακόμα κίνδυνος: να αισθάνεστε συχνά πιεσμένοι, ακόμα και εντελώς στρεσαρισμένοι.

Τολμήστε να γίνετε αντιπαθητικοί, ή πάντως όχι βολικοί… Το να μπαίνετε μέσα στην επιθυμία του άλλου είναι κάποιες φορές ευχάριστο και χρήσιμο, αλλά σε κάθε περίπτωση αλλοτριωτικό αν δε βγαίνετε από αυτή. Κάντε διαλογή ανάμεσα στην κατασκευασμένη σας εικόνα και τον πραγματικό σας εαυτό. Έχετε το δικαίωμα να είστε κακόκεφοι -αρκεί να μη γίνεστε επιθετικοί-, έχετε το δικαίωμα να μην είστε χαμογελαστοί ή μοδάτοι, να μην έχετε μόνο επιτυχίες. Με λίγα λόγια, έχετε το δικαίωμα να απογοητεύετε κάποιες φορές τους άλλους.

* “faux–self” στο κείμενο

Περισσότερα ▲

«Είμαι ο εαυτός μου και …σε όποιον αρέσω!»: Το εγώ που επιβάλλεται

Παραείστε ο εαυτός σας… Έχετε πλήρη επίγνωση των συμφερόντων και των δικαιωμάτων σας, και δε διστάζετε να το κάνετε σαφές και στους άλλους. «Μια ζωή την έχουμε», σκέφτεστε, και για να ζούμε καλά πρέπει να εκφράζουμε τα θέλω μας. Όταν, λοιπόν, κάποιος μπαίνει εμπόδιο στα σχέδιά σας, δεν αφήνετε τα πράγματα στην τύχη τους. Σας ενδιαφέρει το τι σκέφτονται οι άλλοι για σας, αλλά δε σας γίνεται και έμμονη ιδέα, και πάντως δε «χτίζετε» τη ζωή σας πάνω σε αυτό.

Έχετε άρα μια δυνατή προσωπικότητα, είσαστε αυθεντικοί. Έχετε αδιαμφισβήτητα ηγετικά χαρίσματα και δημιουργικότητα. Συχνά γίνεστε αντικείμενο εκτίμησης και θαυμασμού. Κάποιες φορές, όμως, εκνευρίζετε τους άλλους. Δεν κάνετε καμιά προσπάθεια να είσαστε ευχάριστοι, και -το χειρότερο- συχνά δεν λαμβάνετε υπόψη τους συνομιλητές σας, μιας και είσαστε απασχολημένος με την επιδίωξη και διαφύλαξη των δικών σας συμφερόντων. Θα μπορούσε κάποιος να σας χαρακτηρίσει εγωιστές. Οι ψυχολόγοι θα έκαναν λόγο για έναν σχετικό ναρκισσισμό.

Προσθέστε ένα επιπλέον προσόν σε όλα όσα ήδη έχετε, όπως την ικανότητα να ακούτε και να υπολογίζετε τους άλλους. Αναμφίβολα κάτι τέτοιο θα συνέβαλλε στην προσωπική σας εξέλιξη. Εξάλλου, το να δεχτείτε κάποιους μικρούς ‘περιορισμούς’ (π.χ. το να μην έχετε τον τελευταίο λόγο σε όλα, ή το να μη θέλετε πάντα να λέτε στους άλλους ότι έχουν άδικο, ή το να θυσιάζετε λίγο από τον χρόνο ή τη διασκέδασή σας για τους άλλους…) μπορεί να σας προσφέρει πρωτόγνωρη ικανοποίηση, όπως εκείνη του αλτρουισμού.

Περισσότερα ♦

«Προσπαθώ να είμαι ο εαυτός μου»: Η αποδοχή του εγώ

Κάνετε ό,τι μπορείτε για να είστε ο εαυτός σας. Σας φαίνεται εφικτό -ακόμα και επιθυμητό- το να ζείτε εκφράζοντας κάθε πτυχή της προσωπικότητάς σας: δεν ντρέπεστε να παραδεχτείτε τα όριά σας ή να μιλήσετε για τα ελαττώματά σας. Επίσης αναγνωρίζετε με μεγάλη ευκολία τα προτερήματά σας και αντλείτε ευχαρίστηση από τα δυνατά σας σημεία. Για σας, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική στάση προκειμένου να αισθάνεστε καλά.

Αυτό σας κάνει να εμπνέετε ασφάλεια και να είστε ευχάριστοι: η στάση σας καθησυχάζει όσους έχουν ανασφάλειες, και δεν επισκιάζει όσους επιδιώκουν να έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Άρα, όλα καλά…

Σχεδόν… Προσοχή, λ.χ., στη ‘ήσυχη’ ικανοποίηση που σας προσφέρει ο εαυτός σας, που θα μπορούσε να σας οδηγήσει σ’ ένα είδος ψυχολογικής αδράνειας. Αυτή η διανοητική σας στάση της «αυτοανεκτικότητας», η οποία ευνοεί τη συναισθηματική σας άνεση, εξυπηρετεί ίσως λιγότερο την προσωπική σας εξέλιξη: η δυσφορία και η απογοήτευση -ακόμα κι αν είναι παροδικές- μπορούν ν’ αποτελέσουν ισχυρούς μοχλούς πίεσης για αλλαγή, που κάποιες φορές είναι απαραίτητη. Άλλο είναι το να αποδέχομαι τον εαυτό μου και άλλο το να παραμένω αδρανής.

Καθησυχαστείτε συνειδητοποιώντας απλά ότι πάντα υπάρχει ένα μίνιμουμ στοιχείο έκπληξης, αλλαγής και ανακάλυψης στη ζωή σας: το να είστε ο εαυτός σας, σημαίνει να αποδέχεστε επίσης το ενδεχόμενο της ανατροπής που προκαλεί ο κόσμος που σας περιβάλλει…